Gatverdegatver!

Met de auto op pad en van de ene file in de andere belanden is toch geen feest. Zeker als je ergens op tijd moet zijn. Ik snap niet dat er mensen zijn die iedere dag in de auto zitten en dan ook nog eens in de file staan. Dat zou mij een boel scheldwoorden opleveren die allemaal op file zouden eindigen. Nu is het al moeilijk om me in te houden, zelfs met mijn kaken stijf op elkaar ontsnappen er toch wat lelijke woorden. Ik kijk verschrikt of ik mijn raam wel goed dicht heb.

Op de radio hoor ik de filemeldingen terwijl ik stil sta in zo’n rij auto’s. Maar de mijne wordt niet genoemd, ook de latere andere langzaam rijdende auto’s niet. Ik heb geen goede moed omdat ik in een #$%file sta waar ze het niet over hebben, te kort. En ik ben pas een paar kilometer van huis. Dit gaat een lange rit worden. Ik kijk stug voor me uit en hoop dat ik steeds op tijd rem en weer optrek, want een botsing kan je je toch eigenlijk niet veroorloven. Waar moet je heen om de verzekeringspapieren in te vullen? Ergens staat op een bord langs de weg dat je dan een parkeerplaats moet opzoeken. Ik moet er een beetje om lachen, rijden die mensen zelf geen auto? Staan ze zelf nooit in een file? Het verkeer is rijen dik en men is echt niet van plan hun verworven plaatsje op te geven. En dan zouden er ook nog eens twee auto’s door moeten, met erg gestreste mensen erin en hopelijk geen al te erge verwondingen. Op de radio hoor ik van de tien files dat er vier veroorzaakt zijn door een ongeluk. Ik vlieg rechtop,zet al mijn zeilen bij om te concentreren. We rijden weer stapvoets en na een tijdje gaat het zowaar naar de 30 km/per uur. Op de rechterbaan zie ik een bestuurster mascara op doen terwijl we rijden. Nou vraag ik je!! Heeft dat mens geen radio? Hoorde ze niet van de ongelukken? Heel wraakzuchtig wens ik heel hard dat de mascara in haar oog komt, dat doet hartstikke zeer en dan is ze voor eens en altijd genezen van haar ijdelheid in het verkeer. Maar er zitten ook nadelen aan mijn wraakzucht, als ze pijn in haar oog heeft kan ze niet goed kijken en botst ze juist! Ik hoop maar dat mijn wraakgevoelens geen telepathische krachten bezitten.

We staan weer stil en ik kijk eens rond. Iedereen zit er relaxt bij. Ze zijn zeker murw gemaakt door dag in dag uit hetzelfde ritueel. De een zit mobiel te bellen, de ander leest wat papieren. Dat vind ik heel knap want zelfs de radio van zender veranderen of een cd verwisselen leidt mij al af en bekoop ik met een slinger(tje) op de weg. Als ik 110 rij dan. Met al dat remmen en stoppen lijkt het me wijzer om mijn ogen op de weg te houden en de zender er maar net naast te laten staan, je weet wel, dat die af en toe uitvalt, piept en kraakt. We rijden weer en langzaamaan rijden we ineens de toegestane snelheid. Ik word ingehaald door een mooie auto. Dus ik kijk even. Zie ik het nou goed? Zit die man nou in zijn neus te baggeren? Hij kijkt ook nog eens naar de vangst en eet het op!! Dit is toch te erg voor woorden? Denkt die man dat hij in een geblindeerde auto zit? Dat hij alleen op de wereld is? Ik moet er niet aan denken dat hij zijn stuur weer vast moet pakken en ja hoor, daar is dat moment. O, hij is nog niet klaar. Die man komt straks op zijn vergadering aan, geeft iedereen netjes een hand.  De reis duurde wat langer dan hij dacht en als je pech hebt moet hij ook nog even naar het toilet. Gatsie!!